Հավատացյալ մարդու համար հաճելի է ամբողջապես ապրել հոգևոր կյանքով: Սակայն նյութական խնդիրները հաճախ խանգարում են հոգևոր ընթացքի զարգացմանը: Ժամանակակից աշխարհը մարդուն պարտադրում է իր կարգը` տալով մտահոգություններ և նեղություններ, խնդիրներ և հոգևոր կյանքը մոռանալու համար ժամանակավոր հաջողություններ:

Փառավորյա՛լ Տեր, ընդունի՛ր Քո ծառայի աղաչանքները և ի բարի՛ կատարիր իմ խնդրվածքները` բարեխոսությամբ սրբուհի Աստվածածնի և Հովհաննես Մկրտչի և սուրբ Ստեփանոս Նախավկայի և մեր սուրբ Գրիգոր Լուսավորչի և սուրբ առաքյալների, մարգարեների, վարդապետների, մարտիրոսների, հայրապետների, ճգնավորների, կույսերի, միանձանց և Քո բոլոր երկնավոր և երկրավոր սրբերի, և Քեզ` անբաժանելի Սուրբ Երրորդությանդ, փա՜ռք և երկրպագությո՜ւն հավիտյանս հավիտենից, ամե՛ն։

Անձրև՛ խնդրեցեք Տիրոջից ըստ ժամանակի՝ բերքից առաջ և հետո։ Տերը, որ հրաշքներ է գործում, ձմռանը անձրև կտա նրանց, և ամեն հանդում խոտ կլինի։

«Մերձավոր Արևելքի երկրները կարևոր դերակատարություն են ունեցել մեր պատմության մեջ, հատկապես` Սիրիան, որ անցյալ դարասկզբին Հայոց ցեղասպանության դժվարին տարիներին իր դռները բացեց մեր զավակաց առջև և ողջունեց մեր ժողովրդի՝ խաղաղ կյանք կառուցելու ձգտումն ու ցանկությունը», - ասել է Ամենայն հայոց կաթողիկոս Գարեգին Երկրորդը՝ ելույթ ունենալով Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում աշխատանքներն սկսած «Ճգնաժամը Սիրիայում. մարտահրավերներ հավատքի համայնքների համար» թեմայով երկօրյա միջազգային խորհրդակցության ժամանակ:

Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ծայրագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի նախագահությամբ և ՀՀ վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանի մասնակցությամբ այսօր մեկնարկել է «Ճգնաժամը Սիրիայում. մարտահրավերներ հավատքի համայնքների համար» թեմայով երկօրյա միջազգային խորհրդաժողովը:

Հարցազրույց աստվածաբանության մագիստրոս Հայր Եղիա Խաչատրյանի հետ:

Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում, նախագահությամբ Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ծայրագույն պատրիարք և Ամենայն հայոց կաթողիկոսի, տեղի է ունեցել Մայր Աթոռում պաշտոնավարող եպիսկոպոսների և hայաստանյան թեմերի առաջնորդների հերթական ժողովը:

Երուսաղեմը երեք կրոնների կիզակետն է, բնական է, որ նրանց գլխավոր սրբատեղերը գտնվում են հենց այստեղ: Քրիստոնյաներիս համար դրանք բազմաթիվ են, բայց ամենակարևորը, իհարկե, սուրբ Հարության տաճարն է, որտեղ մենք խնդիր չունենք հրեաների ու մուսուլմանների հետ, որովհետև մինչև այսօր նրանք մերժում են Քրիստոսին որպես Մեսիայի, իսկ ահա մուսուլմանների և հրեաների միջև յոթերորդ դարից ի վեր մի խճճված գորդյան հանգույց կա:

Բարի՛ք կամեցող, Տե՛ր կամարար, մի՛ թող ինձ իմ անձի կամքով գնալ, այլ առաջնորդի՛ր ինձ սիրաց, և ողորմեա՛ Քո արարածոց և ինձ` բազմամեղիս։

Թող ողբան նոճիները, քանզի մայրիները տապալվեցին, և մեծապես թշվառացան մեծամեծ ծառերը։ Ողբացե՛ք, ո՛վ Բասանի կաղնիներ, քանզի քանդվեց ծառախիտ անտառը։ Ահա հովիվների ողբալու ձայնը. նսեմացել է նրանց մեծությունը։